Τα χωριά της πατρίδας μας τους καλοκαιρινούς μήνες σφύζουν από ζωή. Το ίδιο γίνεται και στην Απιδιά που για μικρό χρονικό διάστημα παίρνει ζωή από όλους εμάς, τα παιδιά της αλλά και από αρκετούς περαστικούς – επισκέπτες. Κι από τον Οκτώβρη και μετά τι γίνετε; Μόλις φύγουν και οι τελευταίοι εναπομείναντες καλοκαιρινοί επισκέπτες; Η αλήθεια είναι ότι το χωριό φτωχαίνει. Μένει με τους πάρα πολλούς ηλικιωμένους του και τους λιγοστούς νέους οι οποίοι θέλησαν να ακολουθήσουν τους ήρεμους ρυθμούς της ζωής του χωριού και πίστεψαν στην διαχρονική αξία της ζωής στο χωριό.
Άλλοτε, που ο πληθυσμός του χωριού ήταν πολύ μεγαλύτερος, οι άνθρωποι είχαν μάθει να επιβιώνουν σε αυτόν τον τόπο. Ο χειμώνας περνούσε δύσκολα αλλά πάντα έβρισκαν τρόπους για να κάνουν την ζωή τους πιο ευχάριστη. Τα βράδια του χειμώνα με διάφορες αφορμές συγκεντρώνονταν σε κάποιο σπίτι διαφορετικό κάθε φορά. Είναι γνωστές οι «ρούγες» το επινοητικότερο εύρημα της παλιάς αγροτικής οικογένειας το οποίο έδεσε τις οικογένειες, τις γειτονιές και το χωριό, πλούτισε την λαϊκή μας φιλολογία με τραγούδια και αινίγματα με σοφούς μύθους και αινίγματα.
Σήμερα, το χωριό, τους μήνες του χειμώνα θυμίζει ελάχιστα εκείνα τα χρόνια. Αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε τον παραδοσιακό τρόπο ζωής, έκφραση του κοινοτικού πνεύματος που χαρακτήριζε πάντοτε τους κατοίκους της ελληνικής υπαίθρου. Η χαρά μας είναι αφάνταστα μεγάλη όταν σας βλέπουμε να κατεβαίνετε μέχρι εδώ, να συνοδέψει ο τόπος, να κουβεντιάσουμε, να μάθετε νέα, να γεμίσουν ευχάριστα οι μακριές νύχτες του χειμώνα. Κι εσείς να γευτείτε όσο προλάβετε τις ομορφιές που απλόχερα προσφέρει ο τόπος μας. Να καθίσετε δίπλα στο τζάκι ή στην σόμπα, να αγναντέψετε περήφανα βουνά, να ανασύρετε μνήμες, να ανασάνετε. Το φυσικό περιβάλλον της Απιδιάς παραμένει έκφραση ελευθερίας.
Μόλις μπήκε ο Απρίλιος. Ο καταπράσινος κάμπος κεντημένος από δεκάδες χρώματα άγριων λουλουδιών, το δροσερό αεράκι που ευχάριστα σκορπίζει τις ευωδιές από τα αγριολούλουδα διεγείροντας μία από τις πέντε αισθήσεις, τα πανύψηλα βουνά που περιτριγυρίζουν το χωριό μας με τις άγριες ομορφιές τους, σας καλούνε να δραπετεύσετε από την ρουτίνα της πρωτεύουσας, να γεμίσετε τα πνευμόνια σας με καθαρό αέρα ανακτώντας τις δυνάμεις σας μέσα στην παρθένα και επιβλητική φύση του χωριού μας.
Μια χούφτα άνθρωποι μπροστά κι άλλοι από δίπλα να προσμένουν με αγωνία. Και σε κάθε κίνηση μας η ίδια λαχτάρα: Να δώσουμε όλοι τον καλύτερο εαυτό μας να βρει διέξοδο η αγάπη για τον τόπο μας. Όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα στο χωριό μας είναι μια ένδειξη πως οι Απιδιώτες μπορούμε να κάνουμε πολλά. Πολύ περισσότερα από όσα η μικρή μας προσπάθεια απέδωσε ως τώρα. Μένει να το αποδείξουμε….!